"Nasze rozmowy: z Jarosławem Kukulskim"

JAROSŁAW KUKULSKI już od drzwi redakcyjnych wykrzykiwał: "Very, very goog! Beautiful!" ("Bardzo, bardzo dobrze! Wspaniale!"). Wymowa angielska nie była wprawdzie zbyt wspaniała, ale wiedzieliśmy, o co chodzi. Wrócił przedwczoraj z występów w Kanadzie, w imprezie nazwanej przez organizatorów: "Śpiewające Gwiazdy Europy 1975".

- Cóż to za impreza, panie Jarosławie, ta "Singing Stars of Europe 1975"?

- Beautiful! Jedna z imprez cyklicznych kanadyjskiej agencji imprezowej "Lewan Shows Ltd", której właścicielami i kierownikami są Polak Jan Lewandowski i Czech Stan Navratil. Lewandowski za parę dni przyjedzie do Warszawy - niech sam mówi o swojej agencji.

- Niech więc pan opowie o samej imprezie.

- To była już druga tego typu "polska" impreza w tym roku. W marcu występowałem wspólnie ze Sławą Przybylską, Anną Jantar i Dianą Marschal; (Francja). Dyrygowałem kilkunastoosobową orkiestrą złożoną z miejscowych muzyków. Wraz z nami występowali: Vice Vukov (Jugosławia), Richard Huet (Francja), Jan Lewandowski (właściciel "Lewan Shows"), który jest znanym śpiewakiem, a wokalistykę studiował w Warszawie) oraz polski zespół tańca "Wawele" z Kanady, pracujący pod kierunkiem artystycznym Leny Kaczmarczyk. Irenę Santor reklamowano jako "Królową polskiego piosenkarstwa o wybitnej indywidualności, pięknym, bogatym głosie i wspaniałej interpretacji". Vukova nazywano "największą śpiewającą sensacją współczesnej Jugosławii" i jest istotnie wspaniałym pieśniarzem, o ciepłym i silnym barytonie, przerzucającym się z wielką swobodą z arii operetkowych w ballady ludowe. Huet ma 28 lat, urodził się w Montebello, w stanie Quebec w Kanadzie. W 1970 r. nagrał w Paryżu, w firmie Polydor, pierwszą płytę długogrającą. Występował wspólnie z Charles Aznavourem, Fredą Bocarra i James Bay'em. Jest artystą czułym i subtelnym. Lewandowski wystąpił po raz pierwszy publicznie, gdy miał 16 lat. Pierwszą płytę nagrał w r. 1965. Koncertował w wielu miastach wielu krajów Ameryki, Europy i Azji. W 1970 r. osiedlił się w Kanadzie. Trzy lata temu założył z Stanem Navratilem Biuro Koncertowe, sprowadzające na koncerty najwybitniejszych solistów z całego świata (a właściwie pieśni i tańca), kultywujący przede wszystkim folklor polski. Występuje na terenie całej Ameryki Północnej.

- Z jakim repertuarem przyjechaliście? W jakim zestawie programowym występowaliście?

(Jarosław Kukulski wyjmuje z teczki plik afiszów, programów, zdjęć, ulotek... zatrzymuje się na pięknie wydanym na kredowym papierze programie "HAMILTON PLACE" - Singing Stars of Europe 75. Piękne zdjęcia wszystkich wykonawców, wiele anonsów, reklam, zdjęć. Zazdrość ogarnia nasze redaktorskie dusze. Gdybyśmy mieli taki papier, taką czcionkę... Programme. Otwiera go zespół orkiestrowy Uwerturą "Slavic Suite" J. Kukulskiego i W. Trzcińskiego pod dyrekcją Jarosława Kukulskiego. Potem Wawele tańczą Oberka. Richard Huet śpiewa "Le soleil" (Słońce), "Mon paradis" (Mój raj) - Pożegnanie Jamajki i "Ta chanson" (Twoja pieśń). Irena Santor wykonuje także trzy piosenki: "Jak wolny ptak", "Idzie miłość" i "Komu mogę dać mój czas". Pierwszą część koncertu kończy Vice Vukow (czytaj Wicze Wukow) trzema piosenkami: "Bokelijska noc", "Niech cały świat" i "Gdybyś znowu odeszła". Drugą część otwierają Wawele Krakowiakiem, później Jan Lewandowski śpiewa "My Melody of Love" (Moja pieśń miłości), Vukov wykonuje trzy piosenki, Irena Santor także ("Nalej mi wina", "Powrócisz tu", "Wiem, że to miłość"), również tyle Huet, a Wawele kończą koncert Tańcem góralskim.)

- Jak publiczność przyjmowała ten program?

- Nadzwyczajnie! I nie była to bynajmniej publiczność polska. Na naszych siedmiu koncertach danych w ciągu dziesięciu dni w wielkich salach koncertowych ta wielkich miast kanadyjskich, jak Hamilton (Toronto), Winnipeg, Calgary, Edmonton i Vancouver, zgromadziło sie kilkanaście tysięcy słuchaczy: Kanadyjczyków, Włochów, Niemców, Francuzów itd. Oklaskiwano nas bardzo gorąco, podobnie jak i w czasie pierwszego tournee. Występowaliśmy wtedy również w Sudbury.

- Dużo miał pan prób z orkiestrą?

- Jedną, trwającą efektywne 120 minut, rano w dniu występu. Na więcej prób nikt nie ma czasu., chęci, a przede wszystkim pieniędzy. Dzień poprzedzający próbę spędziłem w hotelu na aranżacji dostarczonych mi akompaniamentów dla 18 - osobowego zespołu orkiestrowego, który postawiła do mojej dyspozycji agencja "Lewan Shows".

- Za osobnym wynagrodzeniem?

- Całkowicie bezinteresownie. Dla dobra imprezy.

- Jak panu pracowało się z orkiestrą?

- Początkowo muzycy "badali" mnie. Gdy przekonali się, że "słyszę i wiem" - poddali się mej woli. To nie są muzycy pop z orkiestr. Grają wyśmienicie wielkie partie koncertowe (symfonie, opery), a także i muzykę rozrywkową. Najsłabiej czują się z muzyce folklorystycznej, przede wszystkim słowiańskiej. Stąd też mieli sporo trudności z moją Suitą słowiańską. Ale w mig chwycili i zrozumieli ją. Grali wspaniale!

- Cały zespół jeździł z wami do innych miast?

- Nie. Osiemnastoosobowy zespół występował tylko w Hamilton Place. W innych miastach graliśmy w kwintecie - czteroosobowa sekcja plus ja na fortepianie. Musiałem przeto i suitę, i wszystkie akompaniamenty przeinstrumentowywać. Proszę wierzyć, że wszystko było okey.

- Czy ktoś zapowiadał poszczególne pozycje programowe?

- Wspaniała konferansjerka, urocza Mila Zlamal, córka kanadyjskiego dyrektora radia i telewizji pana Milana Zlamala. Właśnie on przeprowadza wywiady ze wszystkimi niemal uczestnikami imprez Lewan Shows. W marcu nakręcił nas, a potem półgodzinną audycję z naszych występów puszczał kolejno na wszystkich dziesięciu kanałach CBC (Canadian Broadcasting Corporation) - i to bez przerywania ich wstawkami reklamowymi, co jest traktowane jako uznanie dla programu. Teraz też chciał nas nagrać i sfilmować - miał jednak czas tylko 30 maja,, my zaś 1 czerwca musieliśmy już być w Polsce. Szkoda. Powetujemy to sobie następnym razem. Nagrania z naszych koncertów zostały jednak zrobione, zapewnie nie raz znajdą się na antenie kanadyjskiej.

- Występowaliście z piosenkarzami francuskimi, Jugosłowianinem, w Vancouwerze ze znanym kanadyjskim kompozytorem ("O caro") i piosenkarzem Neilem Sedaką. Czy ktoś z nich zainteresował się polską piosenką?

- Właśnie dla Neila Sedaki teksty pisze Richard Huet, który też zainteresował się moją piosenką "Dzień nadziei" (ze słowami Wojtka Młynarskiego), Diane Marschal wzięła moje "Witaj mi" i "Tyle słońca w całym mieście". W radio kanadyjskim (CBC) często emitują moje piosenki: "Najtrudniejszy pierwszy krok" i "Żeby szczęśliwym być" w wykonaniu Ani Jantar, oczywiście także i piosenki śpiewane w czasie naszych występów przez Sławę Przybylską i Irenę Santor. Jak na dwa krótkie wojaże plon nie najgorszy! Chciałbym mocno podkreślić, że nasza agencja artystyczna PAGART przez nawiązanie współpracy z "Lewan Shows" w wybitny sposób przyczyniła się do popularyzacji Polski i polskiej muzyki....

(P. Karpiński)